Filmy alkoholizm, relacja matka-syn

Film opowiada o kilku żołnierzach, którzy po miesiącach spędzonych w Iraku - miejscu, gdzie codziennie narażali swe życie na niebezpieczeństwo - powracają do rodzinnych domów. Problemy z aklimatyzacją są dla nich równie wielkie jak trudności, które przynosiła im codzienna walka o życie.

Historia kilku dni z życia dwudziestu kilku osób, których łączy jedynie to, że mieszkają w Los Angeles. Altman kreśli tu obraz społeczeństwa lat dziewięćdziesiątych, czyniąc bohaterami filmu zwykłych ludzi z różnych warstw społecznych.

Dwadzieścia lat po krwawej masakrze, z której cało wyszła jedynie jego siostra Laurie, Michael powraca by dokończyć to co zaczął przed laty. Morderca szybko wpada na jej ślad i udaje się do prywatnej szkoły z internatem, gdzie ukrywała się przez ostatnie lata. W tym samym czasie syn Laurie, John organizuje z kilkoma przyjaciółmi halloweenową imprezę. Nadchodzi noc, a Michael dociera do szkoły.

Akcja opowieści dzieje się zimą 1945 roku w czasie walki o wyspę Iwo Jima. Głównym bohaterem jest młody marines, James Bradley, który, po zwycięskiej bitwie, razem z pięcioma innymi żołnierzami zatknął amerykańską flagę na górze Suribachi.

Dwóch młodych, bezrobotnych aktorów, Withnail i Ja, których codzienność opiera się na kolejnych porcjach narkotyków i alkoholu, postanawia wyjechać z Londynu na wieś. Proszą więc wujka Withnaila, Monty'ego, aby użyczył im swojego domku letniskowego. Kiedy przyjadą na miejsce, okaże się, że spokojnie i miło zapowiadający się wypoczynek, zamieni się w pasmo niecodziennych przygód.

Ojciec – Adam Miauczyński jest kulturoznawcą i alkoholikiem. Od kilku lat – niepijącym, leczącym się, trzeźwiejącym alkoholikiem. Film zaczyna się, gdy Adam pyta swojego ukochanego syna, Sylwestra, co mu chciał powiedzieć. Syn zwierza się, że kiedyś, pod koniec jego – Ojca – picia, on – Sylwek, jego syn – życzył mu śmierci i myślał, żeby go zabić. I opowiada, jak do tego doszło i co pamięta z ich wspólnego życia…

Karierowicz z Pułtuska marzy tylko o jednym – o władzy. Pewnego dnia dostaje nominację na „eksponowane stanowisko” w stolicy. Ma być gospodarzem domu w jednym z bloków na Ursynowie. Mieszkańców zniechęca do siebie już podczas przeprowadzki, która obfituje w niespodzianki i konflikty. Okazuje się, że operator dźwigu Zbigniew Kotek i lekarz Zygmunt Kołek otrzymali przydział na to samo mieszkanie. Jedynym wyjściem jest przedzielenie lokalu na pół. Ubecy mają założyć podsłuch u opozycjonisty prof. Dąb-Rozwadowskiego, ale pluskwa trafia do innego lokatora. Tajniacy podsłuchują nauczycielkę flirtującą z zapalonym myśliwym, docentem Furmanem. Ten opowiada jej o wyczynach na polowaniu. Nic dziwnego, że UB uznaje profesora za groźnego terrorystę. Najbardziej niezadowolonym z przydziału M jest weteran praskich podwórek, wielbiciel wódki i gołębi, Józef Balcerek. Robi wszystko, by pozostać wśród kumpli. Ale i jego opór zostaje złamany przez władzę. Gospodarz domu z finezją zatruwa życie lokatorom. Wydaje zarządzenia, orzeka w kwestiach spornych, nie waha się inwigilować życia sąsiadów. W końcu mieszkańcy tworzą tajną opozycję i zaczynają bojkotować rządy Anioła.

W wieku siedmiu lat, Libby Day (Charlize Theron) przeżyła brutalny mord swojej rodziny. Oskarża o popełnienie tego morderstwa swojego brata. Dwadzieścia pięć lat później, "Kill Club", tajne stowarzyszenie zajmujące się rozwiązywaniem zbrodni, stara się odkryć prawdę o wydarzeniach z tego pamiętnego dnia.

Robert Redford gra "Pana Poważnego", a Jane Fonda jego młodą żonę, która ponad wszystko przedkłada dobrą zabawę. Kiedy uniesienia miodowego miesiąca ustępują codziennej rutynie, a ona przeobraża się w kurę domową pilnującą małego mieszkania na piatym piętrze (bez windy), małżeńska harmonia zamienia się w tragikomiczną huśtawkę niespełninych marzeń. Do tego dochodzi narzekająca teściowa i flirtujący z nią starszy sąsiad. Czy młodzi mają szansę na happy end?

Film opowiada o dojrzewaniu wrażliwego chłopca. Jest jednym z ważniejszych debiutów w powojennym kinie polskim. Stanowi ciąg luźno powiązanych epizodów i ukazuje, jak na pozór mało ważne momenty życia kształtują charakter człowieka. Jest buntem przeciwko tłamszeniu indywidualności przez totalitarny system polityczny i służące uniformizacji metody wychowawcze.