Filmy koń, włóczęga

Autentyczna historia konia wyścigowego, który mimo fatalnych początków na torze stał się największym championem w czasie Wielkiego Kryzysu.

Jest rok 2013. Wojna dokonała ogromnych zniszczeń na ziemi. Technologie podupadły. Jedyną nadzieją jest nieoczekiwany przez nikogo bohater. Nie ma już autostrad, nie ma marzeń o lepszym jutrze. W kraju, który kiedyś był Stanami Zjednoczonymi Ameryki, jedyne co zostało, to grupy zastraszonych ludzi. Na horyzoncie tej opustoszałej, apokaliptycznej ziemi pojawia się tajemnicza postać wędrująca z mutem o nazwie Bill. Ten zagadkowy podróżny posiada nieuświadomiony talent: zdolność niesienia nadzieji.

Mike Waters (River Phoenix) cierpi na narkolepsję, co utrudnia mu życie. Nie ma pieniędzy, domu, ani środków do życia, dlatego też aby przetrwać trudni się prostytucją. W wieku dziecięcym był wychowywany przez matkę, która pewnego dnia po prostu zniknęła. Od tamtego momentu pragnie ją odnaleźć. Wraz ze swoim przyjacielem Scottem Favorem (Keanu Reeves) wyruszają w podróż, która kończy się we Włoszech. Tam Scott zakochuje się w ubogiej, pięknej dziewczynie.

Rzym, I wiek n.e.. Dwóch studentów przyjaciół, Encolpio i Ascilto, spierają się o to do kogo należy chłopiec, Gitone. Chłopiec, mając możliwość wyboru z kim idzie, wybiera Ascilta. Tylko nagłe trzęsienie ziemi ratuje Encolpio od popełnienia samobójstwa...

Rodzina Cravatów udaje się do Oklahomy, aby znaleźć nowe miejsce i środki do dalszego życia. Wkrótce Yancey Cravat (Richard Dix) staje się jednym z bardziej szanowanych obywateli miasteczka.

„Cud w Mediolanie” zrealizowany trzy lata po “Złodziejach rowerów” przez duet Vittorio De Sica – Cesare Zavattini świadczy o odwrocie włoskiego reżysera od czystego neorealizmu. Jest tym dla De Sici, co „Noce Cabirii” dla Federico Felliniego – problemy społeczne powojennych Włoch ustępują rzeczywistości sacrum i profanum, pobożności instytucjonalnej i ludowej, mieszance pogaństwa i religii. To, co w „Złodziejach rowerów” de Sica jedynie zaznaczył na marginesie poprzez wprowadzenie postaci wróżbitki, w “Cudzie w Mediolanie” wybucha z pełną, prostoduszną siłą. Mały Totò znaleziony w zagonie kapusty, a obdarzony łaską czynienia cudów, ratuje swych przyjaciół z opresji i sprawia, że ulatują na miotłach do nieba, zostawiając za sobą pałace bogaczy, lepianki żebraków i przepych Duomo. Nakręcony w 1951 roku film de Sici został nagrodzony Złotą Palmą wraz ze szwedzkim filmem „Fröken Julie”, ekranizacją dramatu Strindberga, w którym panna z arystokratycznych sfer zakochuje się w służącym. Tym żyła Europa początku lat 50.

Po aresztowaniu utalentowany oszust Moist von Lipwig, chcąc odzyskać wolność zgadza się na przyjęcie zaoferowanego mu przez patrycjusza Ankh-Morpork stanowiska poczmistrza.

Mackintosh (Roy Rogers) jest starzejącym się kowbojem, których chodzi od rancza do rancza i szuka dorywczej pracy. Idąc przez miasto, widzi T.J. (Clay O'Brien) 14-letniego włóczęgę, który chce w pobliskim sklepie ukraść jabłko. Zauważa go właściciel sklepu i przyłapuje na gorącym uczynku, jednak Mackintosh widząc całą sytuację, mówi, że chłopak jest z nim i płaci za skradziony towar. Starszy mężczyzna widzi w chłopcu duże podobieństwo do samego siebie sprzed lat.