Filmy łza, piosenkarz, rower

To historia Lolity Cassard, dwudziestolatki, która jest wściekła na cały świat, ponieważ nie wygląda jak dziewczyny z pism kolorowych, ani jak jej szczupła macocha. Tak strasznie chciałaby być piękna, przynajmniej w oczach swego ojca; pragnie skłonić go, żeby w ogóle chociaż na nią spojrzał. Jest to również historia mężczyzny, Etienne'a Cassarda, który nie za bardzo ogląda się na innych, ponieważ zbyt wiele czasu zajmuje mu przyglądanie się sobie - czuje, że się starzeje, wie także, co to znaczy być niekochanym, a obecną pozycję musiał sobie wywalczyć.[...] To historia ludzi, którzy wiedzą doskonale, co zrobiliby na czyimś miejscu, ale niezbyt dobrze radzą sobie na własnym.

Raimunda jest żoną bezrobotnego mężczyzny i matką nastoletniej dziewczyny; jej siostra Sole jest fryzjerką; matka zaś zginęła wraz z mężem w pożarze. Ta ostatnia najpierw ukazuje się swej siostrze, następnie zaś Sole, choć najwięcej niedokończonych spraw łączy ją z Raimundą i jej sąsiadką Agustiną.

Niewielka ziemska posiadłość gdzieś na Nizinie Padańskiej, stary zagracony dom, a w nim niezwykła rodzina: ślepa matka i jej czworo dzieci - córka (Giulia) oraz trzech synów, z których jeden (Leone) jest upośledzony umysłowo, drugi (Alessandro) cierpi na epilepsję i tylko najstarszy (Augusto) jest dostatecznie normalny i przedsiębiorczy, żeby utrzymać całą rodzinę, prowadząc interesy w pobliskim miasteczku. Pod pozorami normalnego rodzinnego życia (rytuał wspólnych posiłków poprzedzonych modlitwą, wyprawy na cmentarz, gdzie znajduje się grób ojca) kłębią się wrogie instynkty, podłość i nienawiść, wybuchając od czasu do czasu gwałtownymi scenami. Ich prawdziwy sens nie dochodzi tylko do świadomości matki, potulnej bardziej z głupoty, niż dobroci. W głowie Alessandra rodzi się zbrodniczy plan "uzdrowienia" rodziny przez wyeliminowanie tych jej członków, którzy są jedynie ciężarem.

Po przeprowadzce rodziny z Berlina do Polski młody chłopak zaprzyjaźnia się ze swoim rówieśnikiem zza płotu, nie wiedząc, że ten jest żydowskim więźniem.

Dionizy Złotopolski (Henryk Machalica) mieszka w Złotopolicach wraz z synem Markiem (Kazimierz Kaczor), niezależnym senatorem, najczęściej zresztą przebywającym w Warszawie, i jego żoną Barbarą (Anna Nehrebecka), którzy mają dwóch dorosłych synów. Starszy Waldemar (Andrzej Nejman) jest gospodarzem i prowadzi gospodarstwo. Nie ma szczęścia w miłości i wciąż szuka kandydatki na żonę. Okazuje się, ze znalezienie partnerki, która zgodziłaby się wraz z nim zamieszkać na wsi jest trudne. Młodszy syn – Kacper Złotopolski (Andrzej Piaseczny) to czarna owca w rodzinie. Rzucił szkołę i postanowił rozpocząć karierę muzyka. Druga linia rodu – Gabrielowie mieszkają w Warszawie. Wywodzą się od bliźniaczej siostry Dionizego, Eleonory (Alina Janowska). Jej syn – Wiesław (Paweł Wawrzecki) jest komendantem posterunku policji na Dworcu Centralnym, a jego żona Marta (Ewa Ziętek) prowadzi luksusową kawiarnię. Mają razem syna – Tomka (Piotr Szwedes), który ku rozpaczy rodziców rzucił studia medyczne i rozpoczął karierę akwizytora – jego zdaniem w ten sposób najszybciej dorobi się dużych pieniędzy. Starszy syn Mirek (Radosław Elis) i jego żona Weronika (Agnieszka Sitek) oczekują narodzin pierwszego dziecka. Córka Wiesława z pierwszego małżeństwa, Agata (Paulina Młynarska), pracuje w agencji pośredniczącej w sprzedaży nieruchomości.

Joan Allen wciela się w rolę Terry - żony i matki czterech córek, która niespodziewanie zostaje opuszczona przez męża. Swój gniew i frustrację topi w alkoholu, gdy pewnego dnia zakwita przyjaźń pomiędzy nią a sąsiadem (Kevin Costner). Denny, dawna gwiazda baseballu, a obecnie DJ radiowy staje się najpierw wspaniałym kumplem do picia, a następnie ich zażyłość przeradza się w coś więcej. Jak jednak Danny poradzi sobie z pięcioma kobietami, które dobrze wiedzą czego chcą? Czy Terry znajdzie lekarstwo na swoją złość?

Sophie Scholl była niemiecką studentką, która razem ze swoim bratem Hansem i kilkoma innymi studentami założyła grupę konspiracyjną o nazwie „Biała Róża”. Organizacja ta sprzeciwiała się reżimowi hitlerowskiemu. Historia opowiedziana w filmie koncentruje się na wydarzeniach, które rozegrały się pomiędzy 17 a 22 lutego 1943 roku. Wtedy to Sophie i jej brat Hans zostali aresztowani przez Gestapo.

April Burns Holmes - rodzinna czarna owca - zaprasza swoją konserwatywną rodzinę, mieszkającą na przedmieściach Pensylwanii, na uroczysty obiad z okazji Święta Dziękczynienia, do małego apartamentu w Nowym Jorku, który dzieli ze swym chłopakiem Bobbym. Okazuje się, że przygotowania nie są wcale takie proste, zwłaszcza, gdy dziewczyna odkrywa, że jej kuchenka nie działa. Jako że rodzina jest już w drodze, April zmuszona jest wzbić się na szczyty uprzejmości i prosić o pomoc swoich ekscentrycznych sąsiadów. A wszystko w celu zorganizowania przyjęcia doskonałego, które zapadnie wszystkim na długo w pamięci... Wizyta u April to ciekawy, nie pozbawiony głębi film o życiu, skomplikowanych relacjach rodzinnych i uczuciach.

Ekscentryczna wdowa pani Henderson (Judi Dench), właścicielka wodewilu na londyńskim Soho wystawia na próbę skostniałe obyczaje przesiąknięte puddingiem i five’o’clock tea. Przy pomocy zręcznego impresario (Bob Hoskins) wywraca do góry nogami nocne życie miasta. Jej wystawiany na granicy brytyjskiego prawa, pełen pikantnej rozrywki show z nagimi modelkami to z jednej strony kpina z politycznej poprawności, z drugiej - udany zamach na erotyczny monopol Moulin Rouge. W teatrze Pani Henderson każdy znajdzie to, co lubi najbardziej.

Akcja filmu rozpoczyna się w momencie, kiedy władzę w Afganistanie przejmują Talibowie. Pewna wdowa postanawia zamienić swoją córkę w chłopca. Obcina jej włosy, ubiera jak przeciętnego chłopaka i wysyła do pracy. Wkrótce jednak dziewczynka trafia do Talibów, do szkoły terrorystów. Pozostaje już tylko kwestią czasu kiedy dowiedzą się, kim tak naprawdę jest Osama (Marina Golbahari)...