Filmy kłamstwo, surrealizm, satyra

Przez drzwi garderoby w dziecięcej sypialni prowadzi droga do Monstropolis – świata potworów. W centrum miasta mieści się fabryka „Potwory i spółka”, z której co noc wyruszają elitarne oddziały potworów i wkraczają do świata ludzi, by straszyć dzieci i kolekcjonować ich krzyki, które są głównym źródłem energii w tym potworzym świecie. Jest to bardzo ciężka praca, bo dzieci nie jest już tak łatwo przestraszyć jak niegdyś. Prawdziwą gwiazdą i mistrzem straszenia jest Sulley, a jego asystentem i najlepszym przyjacielem – Mike Wazowski. Potwory wierzą, że to właśnie dzieci są niebezpieczne i toksyczne. Kiedy więc mała dziewczynka trafia przypadkiem do ich świata, wybucha prawdziwa panika. Sulley i Mike starają się za wszelką cenę odesłać ją do domu, tymczasem jednak trafiają na trop niesamowitego spisku, który może zagrozić istnieniu całego ich świata…

Barry B. Benson po ukończeniu szkoły musi wybrać sobie pracę. Problem w tym, iż owa sympatyczna pszczoła nie chce wykonywać do końca życia jednego zadania, marzy jej się coś więcej. Dlatego pewnego dnia decyduje się na pełną wrażeń wyprawę poza ul. Na zewnątrz poznaje kobietę, z którą bardzo szybko nawiązuje dobry kontakt. Sprawy ulegają komplikacji, gdy Barry dowiaduje się, iż ludzie przywłaszczają sobie miód. Truteń postanawia wytoczyć proces całej ludzkości…

Podczas jednego z wystawnych bali, Pan Neville - młody rysownik, zgadza się podpisać kontrakt z Panią Herbert na namalowanie posiadłości jej męża. Ma na to dwanaście dni, ponieważ w tym czasie, pan domu wyjeżdża do Southampton. Wszystko wydaje się układać znakomicie, do momentu, gdy córka Pani Herbert, Pani Talmann, zasugeruje Panu Neville'owi, że jest jedynym świadkiem zabójstwa Pana Herberta.

Wieczne Miasto nie zmienia się mimo upływu wieków: wciąż istnieje w nim grupa ludzi żyjąca poza społeczeństwem, dla której liczy się tylko zabawa, rozgłos i seks. Pieniądze nie są ważne, ponieważ nie stanowią dla niej problemu. W tym środowisku Rzymskiej bohemy Marcello Rubini, dziennikarz jednego z brukowców i niespełniony pisarz, czuje się jak ryba w wodzie. Opisując ekscesy i skandale z udziałem gwiazd, sam nie unika podobnego życia. Nie jest w stanie dochować wierności narzeczonej, ani tym bardziej odwzajemnić jej uczucia. Targany wciąż nowymi zachciankami: raz próbuje zdobyć amerykańską aktorkę, następnym wierzy w miłość do jednej z kochanek, czy też jest biernym obserwatorem sfingowanego objawienia Matki Boskiej. Takie "słodkie życie" prowadzi go do stopniowego oddalania się od prawdziwego życia - kontakty z ojcem, lub z coraz rzadziej widywanym przyjacielem są tego doskonałym przykładem.

Wypalony reżyser filmowy, nie ma już weny aby nakręcić kolejny film. Ucieka w świat fantazji przed przytłaczającym go otoczeniem.

New Jersey, lata trzydzieste ubiegłego wieku. Młoda kelnerka Cecilia (Mia Farrow) utrzymuje z niewielkiej pensji swego niewiernego i gburowatego męża. Jej ulubionym zajęciem i zarazem ucieczką od szarej rzeczywistości są codzienne wizyty w miejscowym kinie. Pewnego dnia, podczas kolejnego seansu, dochodzi do rzeczy niezwykłej: odtwórca głównej roli melodramatu Purpurowa róża z Kairu Tom Baxter (Jeff Daniels) schodzi do niej z ekranu, wyznaje miłość i wychodzi z nią z kina. Wszystko to powoduje ogromne zamieszanie. Aktorzy nie wiedzą co mają dalej robić, widownia protestuje, w mieście zaś pojawiają się zaniepokojeni producenci, dziennikarze oraz sam aktor grający Baxtera.

Viridiana (Silvia Pinal) jest młodą zakonnicą mieszkającą w klasztorze, jeszcze czekającą na złożenie ślubów. Na niedługo przed tym wydarzeniem zostaje zaproszona do siebie przez długo niewidzianego wuja (Fernando Rey), który opłacał dotychczas jej pobyt w klasztorze. Namówiona przez siostrę zakonną, postanawia po raz ostatni przed ślubami spotkać się ze światem "zewnętrznym" i odwiedzić mężczyznę. Po kilkudniowym pobycie jednak, okaże się, że pobożna dziewczyna żyjąca w wyimaginowanym, idealistycznym świecie wiary chrześcijańskiej, będzie musiała przedefiniować swój światopogląd.

Czterdziestokilkuletni Philippe Roberge mieszka w Quebecu. Uważa, że nikt go nie słucha i nie bierze na poważnie. Absolwent filozofii kultury naukowej, obronił swoją rozprawę doktorską za drugim razem. Jednak teoria interesów w przestrzeni kosmicznej, którą opisał w swojej dysertacji jest odrzucona przez środowisko naukowe...